Treksterkte naast rek
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De treksterkte is de maximale spanning die een materiaal onder trekbelasting kan weerstaan voordat insnoering optreedt (bij ductiele materialen) of breuk optreedt (bij brosse materialen). De bijbehorende rek op dit punt is essentieel voor het begrijpen van het vervormingsgedrag.
Omschrijving
Het gedrag van een materiaal onder trekbelasting wordt grafisch weergegeven in een spanning-rekdiagram. Dit diagram zet de spanning (kracht per oppervlakte-eenheid) uit tegen de rek (relatieve lengteverandering). De treksterkte is een specifiek punt op deze curve, dat de hoogste spanning aangeeft die het materiaal bereikt. Op dit punt is er een bepaalde rek opgetreden. In de bouwkunde is het kennen van zowel de treksterkte als de bijbehorende rek van materialen zoals staal en betonstaal cruciaal voor het ontwerp en de veiligheid van constructies. Materialen moeten voldoende sterk zijn om de belastingen te weerstaan (treksterkte), maar de vervorming (rek) moet ook binnen aanvaardbare grenzen blijven om schade of bezwijken te voorkomen. De treksterkte wordt meestal uitgedrukt in Newton per vierkante millimeter (N/mm²) of Megapascal (MPa).
Het Spanning-Rekdiagram
Het spanning-rekdiagram is een grafische weergave van de materiaaleigenschappen onder trek- of drukbelasting. Op de verticale as staat de spanning (σ) en op de horizontale as de rek (ε). Uit dit diagram kunnen verschillende karakteristieke punten worden afgeleid, waaronder de proportionaliteitsgrens, de elasticiteitsgrens, de vloeigrens, de treksterkte en het breukpunt. De vorm van het diagram is afhankelijk van het materiaal en geeft inzicht in het elastische en plastische gedrag.
Treksterkte versus Vloeigrens
Naast de treksterkte is de vloeigrens (of 0,2%-rekgrens) een belangrijke materiaaleigenschap, met name voor ductiele materialen zoals staal. De vloeigrens markeert het punt waarop een materiaal begint met plastisch vervormen, wat betekent dat het blijvend vervormt, ook nadat de belasting is weggenomen. De treksterkte is de maximale spanning die daarna nog bereikt wordt voordat insnoering en uiteindelijk breuk optreden. Voor veel constructieve toepassingen is de vloeigrens van groter praktisch belang dan de treksterkte, omdat blijvende vervorming vaak het criterium voor bezwijken is in plaats van de uiteindelijke breuk.
Vergelijkbare termen
Treksterkte
Gebruikte bronnen: